پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی آموزش گروهی تحلیل رفتار متقابل بر پرخاشگری، تنظیم هیجان و حل مسئله اجتماعی در نوجوانان بزهکار شهر زاهدان انجام گرفت. روش پژوهش نیمه‌آزمایشی از نوع پیش‌آزمون – پس‌آزمون با گروه گواه بود. جامعه آماری شامل تمامی نوجوانان پسر بزهکار مقیم در کانون اصلاح و تربیت شهر زاهدان در نیمه اول سال 1402 می‌باشد که از این جامعه آماری به روش نمونه‌گیری هدفمند، تعداد 30 نفر انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و گواه قرار گرفتند. ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامه پرخاشگری باس و پری (1992)، پرسشنامه دشواری‌های تنظیم هیجانی گراتز و رومر (2004)، پرسشنامه حل مسئله اجتماعی دیزوریلا و همکاران (2002) و پروتکل آموزش گروهی تحلیل رفتار متقابل استوارت و جونز (2009) می‌باشد. جهت تجزیه و تحلیل داده‌ها از آزمون کوواریانس چندمتغیره استفاده شد. نتایج نشان داد بین پس‌آزمون نمرات پرخاشگری، تنظیم هیجان و حل مسئله اجتماعی در گروه آزمایش و گواه تفاوت معناداری وجود دارد و آموزش گروهی تحلیل رفتار متقابل بر پرخاشگری، تنظیم هیجان و حل مسئله اجتماعی به طور قابل توجهی اثربخشی دارد. بنابراین با توجه به شرایط نوجوانان بزهکار مقیم در کانون اصلاح و تربیت، تحلیل رفتار متقابل می‌تواند روش درمانی سودمندی جهت بهبود و تقویت مهارت‌های ارتباطی و اجتماعی در نوجوانان بزهکار باشد.

آموزش گروهی تحلیل رفتار متقابل پرخاشگری تنظیم هیجان حل مسئله اجتماعی.