هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی آموزش‌های ذهن‌آگاهی و هوش هیجانی بر رفتار شهروندی ایمنی و تعادل کار- زندگی بود. این پژوهش از نوع شبه آزمایشی بود که در آن از طرح پیش آزمون- پس آزمون- پیگیري سه ماهه با دو گروه آزمايش و يك گروه كنترل استفاده گردید. جامعه آماري این تحقیق شامل کلیه کارکنان صفِ مرد یک شرکت صنعتی در اهواز بود که از این تعداد 60 نفر با روش در دسترس انتخاب و به روش گمارش تصادفی در سه گروه آزمایش 1 (آموزش ذهن‌آگاهی)، آزمایش 2 (آموزش هوش هیجانی) و گروه کنترل گمارده شدند. ابزارهای سنجش شامل پرسشنامه‌های رفتار شهروندی ایمن (هافمن، مورگسون و گراس، 2003) و تعادل کار- زندگی (وونگ و کو، 2009) بودند که در مراحل پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری روی هر سه گروه اجرا شدند. برای تجزیه وتحلیل داده ها از روش‌های تحلیل کوواریانس و آزمون تعقیبی بنفرونی در نرم¬افزار SPSS-24 استفاده شد. یافته‌ها نشان داد که آموزش‌ها به‌طور معنی‌داری بر افزایش رفتار شهروندی ایمنی‌ و تعادل کار- زندگی اثربخش بوده‌اند و آموزش ذهن‌آگاهی اثربخشی بیش‌تری نسبت به آموزش هوش هیجانی بر تعادل کار- زندگی دارد؛ اما در زمینه‌ی رفتار شهروندی ایمنی بین دو روش آموزشی تفاوت معنی‌داری وجود ندارد؛ با توجه به نتایج پژوهش میتوان از آموزش ذهن‌آگاهی و هوش هیجانی جهت ارتقای رفتار شهروندی ایمنی و تعادل کار-زندگی استفاده کرد.

آموزش ذهن آگاهی آموزش هوش هیجانی تعادل کار زندگی رفتار شهروندی ایمنی