سالمندی یکی از مراحل مهم زندگی است که با پیشرفت علم و بهبود شرایط بهداشتی، آمار سالمندان در جوامع گوناگون رو به افزایش است؛ ازاین‌رو برای ارتقای سازگاری سالمندان، توجه به رضایت از زندگی آنان لازم است. پژوهش حاضر با هدف پیش‌بینی علاقه اجتماعی بر اساس خود ارزشیابی‌های مرکزی و تمایزیافتگی زندگی سالمندان انجام شد. روش پژوهش حاضر، توصیفی از نوع همبستگی بود. از بین سالمندان شهر ملایر در سال 1402 به روش نمونه‌گیری تصادفی خوشه‌ای، 237 نفر انتخاب شدند. ابزار اندازه‌گیری شامل پرسشنامۀ تمایزیافتگی خود، پرسشنامۀ خود ارزشیابی مرکزی، پرسشنامۀ علاقه اجتماعی بود. داده‌ها با روش رگرسیون گام‌به‌گام تحلیل شد. نتایج رگرسیون نشان داد تمایزیافتگی خود، خود ارزشیابی مرکزی 24 درصد تغییرات علاقه اجتماعی در سالمندان را پیش‌بینی می‌کنند؛ بنابراین، به‌منظور افزایش سطح علاقه اجتماعی سالمندان پیشنهاد می‌شود زمینۀ ارتقای سطح سلامت روان آنان فراهم شود.

تمایزیافتگی خود خودارزشیابی مرکزی علاقه اجتماعی سالمندان