دوره و شماره : آماده انتشار

نویسندگان : مریم جعفری رامیانی* ¹

چکیده :
پراگماتیسم روشی برای حل کردن و ارزشیابی مسائل عقلی بود. اما به تدریج معنای پراگماتیسم تغییر کرد. اکنون، پراگماتیسم به نظریه ای مبدل شده که می گوید: حقیقت، چیزی است که از دیدگاه انسان، خوب باشد. به سخن دیگر، پراگماتیسم یعنی اینکه درباره هر نظریه یا آموزه ای باید بر پایه نتایجی که از آن به دست می آید، داوری کرد. در این پژوهش به بررسی تعلیم و تربیت با نگاهی با این نظریه (پراگماتیسم) می پردازیم. در پژوهش های فلسفی نوع پژوهش با استفاده از نتایج، اهداف و ... که بیان می شود را می توان به شکل های مختلف به کار برد در این پژوهش نیز با استفاده از این که منابع مطالعاتی که در ارتباط با این زمینه بررسی شده را انتخاب کرده و با استفاده از روش کیفی و توصیفی به آن پرداخته تا بتوانیم مطالب و موضوعات مرتبط با هم را گره بزنیم و در قالب این پژوهش گنجانده شود. در این پژوهش نیز این نتیجه گیری حاصل شد که در اهداف تعلیم و تربیتی عادت هایی که کسب می شود به نوعی می توان گفت که اکتسابی هستند و اگر اهداف تربیتی از بیرون به فرد تحمیل شود جنبه ی قابل حصول نخواهد بود و همچنین اهداف تربیتی نیز باید قابل درک باشد تا کودک نیز این شیوه تربیتی را بپذیرد. واژگان کلیدی: پراگماتیسم، تعلیم و تربیت، مکتب

کلمات کلیدی :
تعلیم و ‌ تربیت ، پراگماتیسم ، مکتب