اثربخشی آموزش مهارت های زندگی بر خودتنظیمی زناشویی و رفتار دلبستگی در روابط زناشویی در زنان دارای تعارضات زناشویی
دوره 2، شماره 2، 1398، صفحات 1 - 24
1 Faculty of psychology Dept. of Personality Psychology
2 Faculty of psychology Dept. of Psychology
چکیده :
ﻫﺪف اﻳﻦ ﭘﮋوﻫﺶ ﺑﺮرﺳﻲ اثربخشی آموزش مهارت های زندگی بر خودتنظیمی زناشویی و رفتار دلبستگی در روابط زناشویی در زنان دارای تعارضات زناشویی بود. در اﻳﻦ ﭘﮋوﻫﺶ از طرح نیمه آزﻣﺎﻳﺸﻲ از نوع پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل استفاده شد. با استفاده از نمونه گیری تصادفی ساده از ﺑﻴﻦ زنان متعارض مراجعه کننده مرکز مشاوره ناجا شهر کرج در سال 1398 تعداد 30 نفر انتخاب شدند و در دو گروه آزﻣﺎﻳﺶ و کنترل (هر گروه 15 نفر) جایگزین شدند. گروه آزمایش طی 10 جلسه 90 دقیقه ای تحت آموزش مهارت های زندگی قرار گرفت، اﻣﺎ ﮔﺮوه کنترل مداخله-ای دریافت نکرد. ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامه خودتنظیمی زناشویی ویلسون، چارکر، لیزیو، هالفورد و کیملین (2005)، دسترسی پذیری، پاسخگویی و همدم طلبی سندبرگ، بوسبی، جانسون و یوشیدا(2012) و تعارضات زناشویی براتی و ثنایی(1372) بود. دادهﻫﺎ ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎده از آزمون ﺗﺤﻠﻴﻞ ﻛﻮوارﻳﺎﻧﺲ چندمتغیره(مانکوا) ﻣﻮرد ﺗﺠﺰﻳﻪ و ﺗﺤﻠﻴﻞ ﻗﺮار گرفت. نتایج ﻧﺸﺎن داد آموزش مهارت های زندگی بر بهبود خودتنظیمی زناشویی و رفتار دلبستگی در روابط زناشویی در زنان دارای تعارضات زناشویی اثربخش بود. می توان گفت که نتایج، آموزش مهارت های زندگی مثبت بر بهبود خودتنظیمی زناشویی و رفتار دلبستگی در روابط زناشویی در زنان دارای تعارضات زناشویی را تأیید کرد.
ﻫﺪف اﻳﻦ ﭘﮋوﻫﺶ ﺑﺮرﺳﻲ اثربخشی آموزش مهارت های زندگی بر خودتنظیمی زناشویی و رفتار دلبستگی در روابط زناشویی در زنان دارای تعارضات زناشویی بود. در اﻳﻦ ﭘﮋوﻫﺶ از طرح نیمه آزﻣﺎﻳﺸﻲ از نوع پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل استفاده شد. با استفاده از نمونه گیری تصادفی ساده از ﺑﻴﻦ زنان متعارض مراجعه کننده مرکز مشاوره ناجا شهر کرج در سال 1398 تعداد 30 نفر انتخاب شدند و در دو گروه آزﻣﺎﻳﺶ و کنترل (هر گروه 15 نفر) جایگزین شدند. گروه آزمایش طی 10 جلسه 90 دقیقه ای تحت آموزش مهارت های زندگی قرار گرفت، اﻣﺎ ﮔﺮوه کنترل مداخله-ای دریافت نکرد. ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامه خودتنظیمی زناشویی ویلسون، چارکر، لیزیو، هالفورد و کیملین (2005)، دسترسی پذیری، پاسخگویی و همدم طلبی سندبرگ، بوسبی، جانسون و یوشیدا(2012) و تعارضات زناشویی براتی و ثنایی(1372) بود. دادهﻫﺎ ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎده از آزمون ﺗﺤﻠﻴﻞ ﻛﻮوارﻳﺎﻧﺲ چندمتغیره(مانکوا) ﻣﻮرد ﺗﺠﺰﻳﻪ و ﺗﺤﻠﻴﻞ ﻗﺮار گرفت. نتایج ﻧﺸﺎن داد آموزش مهارت های زندگی بر بهبود خودتنظیمی زناشویی و رفتار دلبستگی در روابط زناشویی در زنان دارای تعارضات زناشویی اثربخش بود. می توان گفت که نتایج، آموزش مهارت های زندگی مثبت بر بهبود خودتنظیمی زناشویی و رفتار دلبستگی در روابط زناشویی در زنان دارای تعارضات زناشویی را تأیید کرد.
کلمات کلیدی :
مهارت های زندگی، خودتنظیمی زناشویی، رفتار دلبستگی در روابط زناشویی، تعارضات زناشویی.
مهارت های زندگی، خودتنظیمی زناشویی، رفتار دلبستگی در روابط زناشویی، تعارضات زناشویی.