دوره 6، شماره 18، 1402، صفحات 9 - 18

نویسندگان : مصطفی حکم آبادی* ¹ ، دکتر عزت الله احمدی ²

چکیده :
اختلال بد شکلی بدنی با نگرانی از بد شکلی بدن و اختلال در تصویر کردن ذهنی بدن مشخص می شود که نرخ شیوع بالایی نیز دارد. هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه حمایت اجتماعی درک شده و خودکارآمدی عمومی در افراد دارای علائم اختلال بدشکلی بدنی است. روش پژوهش از نوع توصیفی همبستگی می‌باشد. جامعه آماری کلیه دانشجویان دانشگاه شهید مدنی آذربایجان می‌باشد که از میان آنها تعداد ۲۵۴ نفر به صورت نمونه ‌گیری در دسترس انتخاب شدند. ابزار بررسی شامل پرسشنامه نگرانی از بد شکلی استوزین و همکاران (۱۹۹۸)، مقیاس چند بعدی حمایت اجتماعی ادراک شده زمیت (۱۹۸۸) و پرسشنامه خودکارآمدی عمومی اورشلیم (2000) می‌باشد. برای تحلیل داده ها از نرم افزار spss، نسخه 26 استفاده گردید. تجزیه و تحلیل داده‌ها با استفاده از ضریب همبستگی و تحلیل رگرسیون انجام شد. نتایج نشان داد بین علائم اختلال بدشکلی بدنی با حمایت اجتماعی درک و خودکارآمدی عمومی رابطه منفی و معناداری وجود دارد. با توجه به یافتههای این مطالعه میتوان نتیجه گرفت که حمایت اجتماعی ادراک شده و خودکارآمدی عمومی به عنوان متغیرهای پیش‌بین توان پیش بینی علائم اختلال بد شکلی بدنی را دارند.

کلمات کلیدی :
علائم اختلال بدشکلی بدنی، حمایت اجتماعی درک شده، خودکارآمدی عمومی