دوره و شماره : آماده انتشار

نویسندگان : ماهک نقی زاده علمداری* ¹

چکیده :
چکیده ﻫﺪف از اﻧﺠﺎم ﭘﮋوﻫﺶ ﺣﺎﺿـﺮ، ﺑﺮرﺳـﯽ اﺛﺮﺑﺨﺸـﯽ ﻃـﺮحواره درﻣـﺎﻧﯽ ﺑـﺮ ﺗﻮاﻧﻤﻨﺪي اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ داﻧﺶآﻣﻮزان دختر ﺑﺎ ﻧﺸﺎﻧﻪﻫـﺎي اﻓﺴـﺮدﮔﯽ ﺑـﻮد. ﻃـﺮح ﺗﺤﻘﯿـﻖ ﻧﯿﻤـﻪآزﻣﺎﯾﺸـﯽ و از ﻧـﻮع ﭘﯿﺶآزﻣﻮن- ﭘﺲآزﻣﻮن ﺑﺎ ﮔﺮوه ﮐﻨﺘﺮل ﺑﻮد. ﻧﻤﻮﻧﮥ ﭘﮋوﻫﺶ 30 داﻧﺶآﻣﻮز دختر ﻣﺒﺘﻼ ﺑﻪ ﻧﺸـﺎﻧﻪﻫـﺎي اﻓﺴـﺮدﮔﯽ دورة ﻣﺘﻮﺳـﻄﻪ دوم ﺷﻬﺮﺳـﺘﺎن جلفا در ﺳـﺎل ﺗﺤﺼـﯿلی 1400-1399 ﺑﻮدﻧـﺪ ﮐـﻪ ﺑـﻪﻃـﻮر دردﺳﺘﺮس اﻧﺘﺨﺎب و ﺑﻪ ﺻﻮرت ﺗﺼﺎدﻓﯽ در دو ﮔﺮوه آزﻣﺎﯾﺶ و ﮐﻨﺘﺮل )ﻫﺮ ﮔـﺮوه 15 ﻧﻔـﺮ( ﺟـﺎيگزین ﺷﺪﻧﺪ. ﺑﺮاي ﺟﻤﻊآوري دادهﻫـﺎ از ﭘﺮﺳﺸـﻨﺎﻣﮥ ﺗﻮاﻧﻤﻨﺪي اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ ﮔﺮﺷﺎم و اﻟﯿﻮت در ﻣﺮاﺣﻞ ﻗﺒﻞ و ﺑﻌﺪ از درﻣﺎن اﺳﺘﻔﺎده ﺷـﺪ. ﻃـﺮحواره درﻣـﺎﻧﯽ ﺑـﻪ ﺻﻮرت ﮔﺮوﻫﯽ در 10 ﺟﻠﺴﻪ ﺑﺮاي ﮔﺮوه آزﻣﺎﯾﺶ اراﯾﻪ ﺷﺪ، وﻟﯽ ﮔﺮوه ﮐﻨﺘﺮل ﻫﯿﭻﮔﻮﻧﻪ درﻣﺎﻧﯽ درﯾﺎﻓـﺖ ﻧﮑﺮد. ﻧﺘﺎﯾﺞ ﺗﺤﻠﯿﻞ ﮐﻮوارﯾﺎﻧﺲ ﻧﺸﺎن داد ﮐﻪ اﺛﺮﺑﺨﺸﯽ ﻃﺮحواره درﻣﺎﻧﯽ ﺑﺮ ﺑﻬﺒﻮد ﺗﻮاﻧﻤﻨﺪي اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ داﻧﺶآﻣﻮزان دختر ﺑﺎ ﻧﺸﺎﻧﻪﻫﺎي اﻓﺴﺮدﮔﯽ ﺗﺄﺛﯿﺮ دارد. ﻟﺬا، ﻃﺮحواره درﻣـﺎﻧﯽ به عنوان یک تکنیک می تواند در بهبود تعاملات اجتماعی این دانش آموزان موثر باشد.

کلمات کلیدی :
واژگان کلیدی: ﻃﺮحواره درﻣﺎﻧﯽ، توانمندی اجتماعی، افسردگی