اثربخشی آموزش تصویرسازی ذهنی بر درمان های شناختی و اضطراب بزرگسالان ناتوان ذهنی
دوره 7، شماره 24، 1403، صفحات 59 - 70
1کارشناسی ارشد روانشناسی بالینی، واحد ارسنجان، دانشگاه آزاد اسلامی، ارسنجان، ایران
2دکتری مدیریت منابع انسانی، دانشگاه آزاد سیرجان، سیرجان، ایران
3دانشجوی کارشناسی ارشد روانشناسی بالینی، واحد ارسنجان، دانشگاه آزاد اسلامی، ارسنجان، ایران
چکیده:
پژوهش پیش رو باهدف اثربخشی آموزش تصویرسازی ذهنی بر درمان‌های شناختی و اضطراب بزرگسالان ناتوان ذهنی در بین بیماران ناتوان ذهنی مبتلابه اضطراب در مراکز درمان روان‌شناختی شهر شیراز انجام شد. این پژوهش باهدف کاربردی و به‌صورت شبه آزمایشی و مبتنی بر طرح پیش‌آزمون-پس‌آزمون با گروه کنترل انجام شد. جامعه آماری را کلیه افراد ناتوان ذهنی مبتلابه اضطراب مراجعه‌کننده به مراکز درمان روان‌شناختی شهر شیراز در زمستان 1401 و بهار 1402، به تعداد 168 نفر تشکیل دادند. نمونه آماری شامل 30 نفر بود که به‌صورت نمونه‌گیری داوطلب در دسترس در دو گروه 15 آزمایش (تحت آموزش تصویرسازی ذهنی و درمان‌های شناختی) و کنترل تقسیم شدند. برای سنجش اضطراب از پرسشنامه اضطراب پنهان و آشکار اشپيل برگر (پرسشنامه STAI) استفاده شد و برای آموزش تصویرسازی ذهنی و درمان‌های شناختی از برنامه‌های آموزشی مبتنی بر این دو درمان استفاده شد. تجزیه‌وتحلیل داده‌ها به روش آمار توصیفی و استنباطی به‌وسیله نرم‌افزار SPSS-25 انجام شد. یافته‌های پژوهش نشان داد که آموزش تصویرپردازی ذهنی تأثیر معناداری بر اثربخشی درمان شناختی بزرگسالان ناتوان ذهنی دارد. درمان‌های شناختی تأثیر معناداری بر کاهش اضطراب بزرگسالان ناتوان ذهنی دارد. و همچنین آموزش تصویرسازی ذهنی تأثیر معناداری بر کاهش اضطراب بزرگسالان ناتوان ذهنی دارد. بر اساس نتایج کسب‌شده مشاهده شد که در همه فرضیه‌ها، میانگین نمرات برای گروه کنترل کمتر از گروه آزمایش است و این امر نشان‌دهنده تأثیر موفق آموزش تصویرسازی ذهنی بر درمان‌های شناختی و اضطراب بزرگسالان ناتوان ذهنی است.
پژوهش پیش رو باهدف اثربخشی آموزش تصویرسازی ذهنی بر درمان‌های شناختی و اضطراب بزرگسالان ناتوان ذهنی در بین بیماران ناتوان ذهنی مبتلابه اضطراب در مراکز درمان روان‌شناختی شهر شیراز انجام شد. این پژوهش باهدف کاربردی و به‌صورت شبه آزمایشی و مبتنی بر طرح پیش‌آزمون-پس‌آزمون با گروه کنترل انجام شد. جامعه آماری را کلیه افراد ناتوان ذهنی مبتلابه اضطراب مراجعه‌کننده به مراکز درمان روان‌شناختی شهر شیراز در زمستان 1401 و بهار 1402، به تعداد 168 نفر تشکیل دادند. نمونه آماری شامل 30 نفر بود که به‌صورت نمونه‌گیری داوطلب در دسترس در دو گروه 15 آزمایش (تحت آموزش تصویرسازی ذهنی و درمان‌های شناختی) و کنترل تقسیم شدند. برای سنجش اضطراب از پرسشنامه اضطراب پنهان و آشکار اشپيل برگر (پرسشنامه STAI) استفاده شد و برای آموزش تصویرسازی ذهنی و درمان‌های شناختی از برنامه‌های آموزشی مبتنی بر این دو درمان استفاده شد. تجزیه‌وتحلیل داده‌ها به روش آمار توصیفی و استنباطی به‌وسیله نرم‌افزار SPSS-25 انجام شد. یافته‌های پژوهش نشان داد که آموزش تصویرپردازی ذهنی تأثیر معناداری بر اثربخشی درمان شناختی بزرگسالان ناتوان ذهنی دارد. درمان‌های شناختی تأثیر معناداری بر کاهش اضطراب بزرگسالان ناتوان ذهنی دارد. و همچنین آموزش تصویرسازی ذهنی تأثیر معناداری بر کاهش اضطراب بزرگسالان ناتوان ذهنی دارد. بر اساس نتایج کسب‌شده مشاهده شد که در همه فرضیه‌ها، میانگین نمرات برای گروه کنترل کمتر از گروه آزمایش است و این امر نشان‌دهنده تأثیر موفق آموزش تصویرسازی ذهنی بر درمان‌های شناختی و اضطراب بزرگسالان ناتوان ذهنی است.
کلمات کلیدی:
تصویرسازی ذهنی، درمان های شناختی، اضطراب، بزرگسالان ناتوان ذهنی
تصویرسازی ذهنی، درمان های شناختی، اضطراب، بزرگسالان ناتوان ذهنی