اثربخشی آموزش تحلیل رفتار کاربردی بر اضطراب اجتماعی و پرخاشگری در کودکان مبتلا به اوتیسم در شهر زاهدان
دوره 6، شماره 18، 1402، صفحات 321 - 331
1 دانشجوی کارشناسی ارشد روانشناسی عمومی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد زاهدان، زاهدان، ایران.
2 کارشناسی ارشد روانشناسی عمومی، دانشگاه سیستان و بلوچستان، زاهدان، ایران.
3 استادیار گروه روانشناسی، دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد زاهدان، زاهدان، ایران.
چکیده :
پژوهش حاضر ﺑﺎ ﻫﺪف بررسی اثربخشی آموزش تحلیل رفتار کاربردی بر اضطراب اجتماعی و پرخاشگری در کودکان مبتلا به اوتیسم در شهر زاهدان انجام شد. این پژوهش، از لحاظ هدف کاربردی و از نظر شیوه اجرا نیمه تجربی با طرح پیش آزمون-پس آزمون با گروه آزمایش و کنترل است. جامعه آماری این پژوهش شامل تمامی کودکان مبتلا به اختلال طیف اوتیسم در دامنه سنی 8 الی 12 سال مراجعه کننده به مراکز درمانی و کلینیک‌های توانبخشی شهر زاهدان می‌باشد که با استفاده از روش نمونه‌گیری در دسترس تعداد 8 نفر از کودکان مبتلا به اختلال طیف اوتیسم به عنوان نمونه آماری از جامعه موردنظر انتخاب شدند و به صورت تصادفی ساده در 2 گروه مساوی (شامل یک گروه آزمایش و یک گروه کنترل) قرار گرفتند. گردآوری اطلاعات با استفاده از برگزاری جلسات آموزشی تحلیل رفتار کاربردی و همچنین ارائه پرسشنامه اضطراب اجتماعی کانر و پرسشنامه خصومت و پرخاشگری کودکان (کنشی/واکنشی) انجام شد. اطلاعات به دست آمده با استفاده از آزمون لوین، کلموگروف اسمیرنف و کوواریانس مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج حاکی از تاثیر معنادار آموزش تحلیل رفتار کاربردی در کاهش اضطراب اجتماعی و پرخاشگری در کودکان مبتلا به اوتیسم در شهر زاهدان بود. بنابراین در حوزه‌ی درمان و آموزش، می‌توان از تحلیل رفتار کاربردی با توجه به ماهیت و کارکرد آن بهره‌مند شد.
پژوهش حاضر ﺑﺎ ﻫﺪف بررسی اثربخشی آموزش تحلیل رفتار کاربردی بر اضطراب اجتماعی و پرخاشگری در کودکان مبتلا به اوتیسم در شهر زاهدان انجام شد. این پژوهش، از لحاظ هدف کاربردی و از نظر شیوه اجرا نیمه تجربی با طرح پیش آزمون-پس آزمون با گروه آزمایش و کنترل است. جامعه آماری این پژوهش شامل تمامی کودکان مبتلا به اختلال طیف اوتیسم در دامنه سنی 8 الی 12 سال مراجعه کننده به مراکز درمانی و کلینیک‌های توانبخشی شهر زاهدان می‌باشد که با استفاده از روش نمونه‌گیری در دسترس تعداد 8 نفر از کودکان مبتلا به اختلال طیف اوتیسم به عنوان نمونه آماری از جامعه موردنظر انتخاب شدند و به صورت تصادفی ساده در 2 گروه مساوی (شامل یک گروه آزمایش و یک گروه کنترل) قرار گرفتند. گردآوری اطلاعات با استفاده از برگزاری جلسات آموزشی تحلیل رفتار کاربردی و همچنین ارائه پرسشنامه اضطراب اجتماعی کانر و پرسشنامه خصومت و پرخاشگری کودکان (کنشی/واکنشی) انجام شد. اطلاعات به دست آمده با استفاده از آزمون لوین، کلموگروف اسمیرنف و کوواریانس مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج حاکی از تاثیر معنادار آموزش تحلیل رفتار کاربردی در کاهش اضطراب اجتماعی و پرخاشگری در کودکان مبتلا به اوتیسم در شهر زاهدان بود. بنابراین در حوزه‌ی درمان و آموزش، می‌توان از تحلیل رفتار کاربردی با توجه به ماهیت و کارکرد آن بهره‌مند شد.
کلمات کلیدی :
تحلیل رفتار کاربردی، اضطراب اجتماعی، پرخاشگری، اوتیسم، زاهدان.
تحلیل رفتار کاربردی، اضطراب اجتماعی، پرخاشگری، اوتیسم، زاهدان.