دوره 7، شماره 21، 1403، صفحات 39 - 52

نویسندگان : دکتر شاهین کلانتری* ¹

چکیده :
هدف از انجام پژوهش حاضر بررسی اثربخشی آموزش والدین با رویکرد آدلر- درایکورس بر عملکرد شیوه رفتار با کودکان مبتلا به اختلال نقص توجه و بیش‌فعالی می باشد. روش پژوهش کاربردی در دو مرحله که: در مرحله اول از نوع تحقیقات پس رویدادی‌ (‌علی‌– مقایسه‌ای‌) و در مرحله دوم پس از تکمیل و تعیین جامعه هدف بر حسب نوع گردآوری داده‌ها از طرح‌های نیمه آزمایشی محسوب می شود. جامعه آماری موردمطالعه در مرحله اول دانش‌آموزان ابتدایی شهر ابهر در سال 1401-1402 می باشد. که بر اساس جدول کرجسی مورگان 380 نفر انتخاب گردید. در این مرحله از ابزار پرسشنامه اختلالات رفتاری فرم راتر (والدین- معلم) استفاده گردید. بعد همپوشانی دو فرم، 55 دانش‌آموز شناسایی شد. در مرحله دوم پژوهش؛ از والدین افراد شناسایی‌شده به‌صورت نمونه در دسترس30 نفر در دو گروه 15 نفره (گروه آزمایش و کنترل) انتخاب گردید. که به یکی از گروه‌ها (گروه آزمایش) بر اساس ابزار آدلر در 10 جلسه 90 دقیقه ای دوره آموزشی ارائه شد. ابزار مورداستفاده در این بخش تنظیم هیجانی و رابطه والد و کودک می باشد. در این پژوهش از آزمون تحلیل کوواریانس استفاده و نتایج آماری با استفاده از نرم‌افزار آماری Spss مورد تجزیه‌وتحلیل قرار گرفت. نتایج حاصل از بررسی تحلیل کوواریانسی نمرات هیجان و نمرات تعادل والد فرزندی دانش‌آموزان در سطح 0/01 معنی‌دار شد. آموزش افرادی که بیشترین زمان را با کودک می گذرانند و از طرفی، در شکل گیری این مشکلات نیز نقش دارند؛ می تواند به کاهش مشکلات هیجانی و بهبود تعامل والدین با فرزندان بسیار یاری رسانند.

کلمات کلیدی :
رویکرد آدلر- درایکورس، تنظیم هیجانی، روابط والد فرزندی، بیش فعالی، کمبود توجه.