دوره 6، شماره 18، 1402، صفحات 223 - 229

نویسندگان : نصرت اله مرادیان* ¹

چکیده :
هدف از انجام پژوهش حاضر بررسی اثربخشي آموزش حافظه فعال بر انعطاف‌پذیری شناختی، بهبود عملكرد تحصيلي و حل مسئله دانش‌آموزان با ناتواني يادگيري درس رياضي (مورد نمونه: دانش‌آموزان متوسطه دوم شهر اسلام‌آباد غرب)، می‌باشد. پژوهش تحقيق حاضر نیمه آزمایشی از نوع پیش‌آزمون - پس‌آزمون با گروه کنترل است. ابزار گرداوری داده‌ها شامل آزمون سنجش ظرفيت حافظه فعال دانیمن و کارپنتر (1980)، آزمون ریاضی کی مت (۱۹۸۸)، پرسشنامه انعطاف‌پذیری شناختی دنیس و وندروال (۲۰۱۰)، پرسشنامه عملکرد تحصیلی فام و تیلور (EPT)- 1999 و پرسشنامه حل مسئله هپنر PSI- 1987 است. به‌منظور انجام پژوهش حاضر با استفاده از روش نمونه‌گیری در دسترس، 30 نفر از دانش‌آموزان دختر و پسر مقطع متوسطه دوم انتخاب و در 2 گروه آزمایش 15 نفر، (8 پسر و 7 دختر) و گروه کنترل 15 نفر، (8 پسر و 7 دختر) قرار گرفتند. در ابتدا داده‌های حاصل از پرسشنامه جمع‌آوری و پس از ورود به نرم‌افزار SPSS-24 تجزیه‌وتحلیل مربوط به آن در قالب تحلیل کوواریانس انجام شد. نتایج نشان داد که مداخله حافظه فعال می‌تواند موجب افزایش انعطاف‌پذیری شناختی دانش‌آموزان با ناتواني يادگيري درس رياضي شود. همچنین، مداخله حافظه فعال می‌تواند موجب افزایش بهبود عملكرد تحصيلي و افزایش حل مسئله دانش‌آموزان با ناتواني يادگيري درس رياضي شود. آموزش حافظه فعال می‌تواند به‌عنوان یک روش مداخله‌ای در بهبود اشکالات ریاضی در دانش‌آموزان با ناتوانی یادگیری ریاضیات مورداستفاده قرار گیرد.

کلمات کلیدی :
حافظه فعال، انعطاف‌پذیری شناختی، عملكرد تحصيلی، حل مسئله، ناتوانی يادگيری