دوره 6، شماره 17، 1402، صفحات 54 - 71

نویسندگان : احمدعلی نعمت پور درزی ¹ ، حدیثه الهامی ² ، فریبا باقر زاده ³ ، میترا بلوری ⁴ ، دکتر اميد اماني* ⁵

چکیده :
پژوهش حاضر باهدف پیش‌بینی اهمال‌کاری تحصیلی بر اساس حمایت اجتماعی ادراک‌شده و شفقت به خود با میانجیگری عواطف مثبت و منفی انجام شد. روش پژوهش حاضر توصیفی از نوع همبستگی بود و نمونه پژوهش 318 نفر از نوجوانان دوره متوسطه دوم در سال تحصیلی 1400-1399 بوده که به روش نمونه‌گیری در دسترس انتخاب شد. جامعه آماری شامل دانش آموزان متوسطه دوم 5 شهر بودند که در نمونه‌ای متشکل از 318 نفر به روش نمونه‌گیری در دسترس انتخاب شدند. داده‌ها با استفاده از مقیاس‌های اهمال‌کاری تحصیلی سولومون و راث بلوم (1984)، حمایت اجتماعی ادراک‌شده زیمت و همکاران (1984)، شفقت خود نف (2003)، عاطفه مثبت و عاطفه منفی واتسون، کلارک و تلگن (1988) جمع‌آوری شدند. تجزیه‌وتحلیل داده‌ها با استفاده از نرم‌افزارهای آماری SPSS 26 و Smart PLS 3 انجام شد. یافته‌ها نشان داد حمایت اجتماعی به‌صورت مستقیم و شفقت به خود به شکل غیرمستقیم اهمال‌کاری تحصیلی را پیش‌بینی می‌کنند و عواطف مثبت و منفی توانسته‌اند نقش میانجی‌گری معنی‌داری این رابطه داشته باشند. لذا می‌توان نتیجه گرفت حمایت اجتماعی ادراک‌شده و شفقت به خود دو عامل تأثیرگذار بر اهمال‌کاری تحصیلی هستند و با میانجی‌گری عواطف منفی و مثبت می‌توانند تأثیر قوی‌تری بر آن داشته باشند

کلمات کلیدی :
اهمال کاری تحصیلی، حمایت اجتماعی ادراک‌شده، شفقت به خود، عواطف مثبت و منفی