دوره و شماره : آماده انتشار

نویسندگان : سارا سعیدی‌نیا* ¹ ، معصومه آزموده ²

چکیده :
با توجه به اینکه مداخلات سنتی ممکن است به طور کامل عوامل تسریع‌کننده یا نگهدارنده اختلال اضطراب اجتماعی را هدف قرار ندهند، نیاز به استفاده از روش‌های درمانی جدید مطرح شده است. مشخص شده همراهی برنامه ذهن‌آگاهی و شفقت به خود می‌تواند اثرات هم افزایی درمانی داشته باشد. از این رو، پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی برنامه شفقت به خود ذهن‌آگاهانه بر تحمل آشفتگی، ابراز هیجانی و انعطاف‌پذیری روانشناختی افراد با اختلال اضطراب اجتماعی انجام شد. پژوهش حاضر، ازنوع آزمایش میدانی با طرح پیش‌آزمون-پس‌آزمون بود. تعداد 30 نفر افراد با اختلال اضطراب اجتماعی با روش نمونه‌گیری در دسترس و هدفمند در مراکز مشاوره و در فضای مجازی انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل گمارش شدند. دو گروه در ابتدا و انتهای پژوهش، مورد مصاحبه بالینی و به فهرست‌واره هراس اجتماعی (کانور و همکاران، 2007)، مقیاس تحمل پریشانی (سیمونز و گاهر، 2005)، پرسشنامه ابرازگری هیجانی (کینگ و امونز، 1990) و سیاهه انعطاف‌پذیری شناختی (دنیس و وندورال، 2010) پاسخ دادند. گروه آزمایش طی 8 جلسه، هر هفته یک جلسه، تحت مداخله شفقت به خود ذهن‌آگاهانه قرار گرفتند. نتایج تحلیل‌های آنکووا نشان‌ داد که برنامه شفقت به خود ذهن‌آگاهانه بر افزایش نمره پیش‌آزمون تحمل آشفتگی، نمره پیش‌آزمون ابراز هیجانی و نمره پیش‌آزمون انعطاف‌پذیری روانشناختی در گروه آزمایش نسبت به گروه کنترل به طور معنادار موثر بود. بر اساس این یافته‌ها، می‌توان گفت که برنامه شفقت به خود ذهن آگاهانه می‌تواند در بهبود اختلال اضطراب اجتماعی در افراد مبتلا به این اختلال موثر باشد.

کلمات کلیدی :
اختلال اضطراب اجتماعی، برنامه شفقت به خود ذهن‌آگاهانه، تحمل آشفتگی، ابراز هیجانی، انعطاف‌پذیری روانشناختی