اثربخشی آموزش مثبت نگری بر افسردگی دانش آموزان مبتلا به هموفیلی در شهر زاهدان
دوره 6، شماره 18، 1402، صفحات 310 - 320
1 دانشجوی کارشناسی ارشد روانشناسی عمومی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد زاهدان، زاهدان، ایران.
2 دانشجوی کارشناسی ارشد روانشناسی عمومی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد زاهدان، زاهدان، ایران.
3 استادیار گروه روانشناسی، دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد زاهدان، زاهدان، ایران.
چکیده :
پژوهش حاضر باهدف بررسی اثربخشی آموزش مثبت نگری بر افسردگی دانش آموزان مبتلا به هموفیلی در شهر زاهدان انجام شد. این پژوهش، از نوع مداخله‌ای نیمه تجربی همراه با گروه آزمایش و گواه بود. آزمودنی‌ها در مرحله پیش‌آزمون - پس‌آزمون و یک پیگیری دوماهه مورد ارزیابی قرار گرفتند. جامعه آماری شامل کلیه‌ی دانش آموزان متوسطه دوره اول و ابتدایی دوره دوم مبتلا به هموفیلی و عضو انجمن هموفیلی زاهدان در سال 1401 بود. پس از غربالگری، 60 نفر به‌عنوان نمونه آماری انتخاب و به‌صورت تصادفی در دو گروه 30 نفره آزمایش و گواه گمارده شدند. ابزار پژوهش آزمون افسردگی کودکان و نوجوانان (C.A.D.S) بود. آموزش مثبت نگری در طی 8 جلسه (هر هفته دو جلسه 120 دقیقه‌ای) و آزمون پیگیری نیز دو ماه پس از پایان آموزش‌ها برگزار شد. اطلاعات به‌دست‌آمده با استفاده از آزمون تحلیل واریانس اندازه‌گیری مکرر مورد تجزیه‌وتحلیل قرار گرفتند. نتایج حاکی از تأثیر معنادار آموزش مثبت نگری در کاهش افسردگی بیماران هموفیلی و نیز مؤید ثبات این روان‌درمانی در مرحله‌ی پیگیری بود؛ بنابراین در حوزه‌ی درمان با تأکید بر لزوم استفاده از درمان‌های روان‌شناختی جدید و مؤثر می‌توان از مثبت نگری با توجه به ماهیت و کارکرد آن استفاده کرد.
پژوهش حاضر باهدف بررسی اثربخشی آموزش مثبت نگری بر افسردگی دانش آموزان مبتلا به هموفیلی در شهر زاهدان انجام شد. این پژوهش، از نوع مداخله‌ای نیمه تجربی همراه با گروه آزمایش و گواه بود. آزمودنی‌ها در مرحله پیش‌آزمون - پس‌آزمون و یک پیگیری دوماهه مورد ارزیابی قرار گرفتند. جامعه آماری شامل کلیه‌ی دانش آموزان متوسطه دوره اول و ابتدایی دوره دوم مبتلا به هموفیلی و عضو انجمن هموفیلی زاهدان در سال 1401 بود. پس از غربالگری، 60 نفر به‌عنوان نمونه آماری انتخاب و به‌صورت تصادفی در دو گروه 30 نفره آزمایش و گواه گمارده شدند. ابزار پژوهش آزمون افسردگی کودکان و نوجوانان (C.A.D.S) بود. آموزش مثبت نگری در طی 8 جلسه (هر هفته دو جلسه 120 دقیقه‌ای) و آزمون پیگیری نیز دو ماه پس از پایان آموزش‌ها برگزار شد. اطلاعات به‌دست‌آمده با استفاده از آزمون تحلیل واریانس اندازه‌گیری مکرر مورد تجزیه‌وتحلیل قرار گرفتند. نتایج حاکی از تأثیر معنادار آموزش مثبت نگری در کاهش افسردگی بیماران هموفیلی و نیز مؤید ثبات این روان‌درمانی در مرحله‌ی پیگیری بود؛ بنابراین در حوزه‌ی درمان با تأکید بر لزوم استفاده از درمان‌های روان‌شناختی جدید و مؤثر می‌توان از مثبت نگری با توجه به ماهیت و کارکرد آن استفاده کرد.
کلمات کلیدی :
مثبت نگری، افسردگی، هموفیلی، دانش آموزان.
مثبت نگری، افسردگی، هموفیلی، دانش آموزان.