اثربخشی درمان متمرکز بر شفقت بر هوش اخلاقی، کمال گرایی و تحمل پریشانی دانشجویان پسر رشته تربیت بدنی
دوره 6، شماره 17، 1402، صفحات 1 - 12
1دکتری مدیریت ورزشی، گروه تربیت بدنی، واحد بوکان، دانشگاه آزاد اسلامی، بوکان، ایران
2کارشناسی مددکاری اجتماعی، دانشگاه علوم توانبخشی و سلامت اجتماعی، تهران، ایران
3دکتری روانشناسی، گروه روان شناسی، واحد مهاباد، دانشگاه آزاد اسلامی، مهاباد، ایران.
4کارشناسی ارشد آموزش ابتدایی، گروه علوم تربیتی، مرکز بوکان، دانشگاه علمی کاربردی، بوکان، ایران
چکیده:
پژوهش حاضر با هدف اثربخشی درمان متمرکز بر شفقت بر هوش اخلاقی، کمال‌گرایی و تحمل پریشانی دانشجویان پسر کارشناسی رشته تربیت‌بدنی انجام شد. پژوهش حاضر جزو تحقیقات کاربردی به شمار می‌رود و ازنظر روش تحقیق یک مطالعه نیمه آزمایشی با طرح پیش‌آزمون و پس‌آزمون با گروه گواه بود. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه‌ی دانشجویان پسر کارشناسی رشته تربیت‌بدنی دانشگاه علمی کاربردی شهر بوکان در سال تحصیلی1400-1399 بود که از بین داوطلبان واجد شرایط و بر اساس نمونه‌گیری در دسترس تعداد 30 نفر وارد مطالعه شده و به‌صورت تصادفی در دو گروه آزمایش (15 نفر) و گواه (15 نفر) جایگزین شدند. ابزار اندازه‌گیری در این پژوهش پرسشنامه هوش اخلاقی لینک و کیل (2008)، کمال‌گرایی هویت و فلت (1991) و تحمل پریشانی سیمونز و گاهر (2005) بود. گروه آزمایش 10 جلسه 75 دقیقه ای تحت درمان مبتنی بر شفقت قرار گرفت و گروه گواه هیچ مداخله‌ای دریافت نکرد. تجزیه‌وتحلیل داده‌های آماری با استفاده از روش تحلیل کوواریانس تک متغیره و با نرم‌افزار SPSS نسخه ۲3 صورت گرفت. سطح معناداری آزمون‌ها 0/05 در نظر گرفته شد. یافته‌های توصیفی نشان داد که میانگین و انحراف معیار سن برای دانشجویان گروه آزمایش به ترتیب 20/31 و 5/80 و برای دانشجویان گروه گواه به ترتیب 20/49 و 5/63 بود. همچنین نتایج حاصل از تحلیل داده‌ها نشان داد که بعد از مداخله، اثر درمان مبتنی بر شفقت بر هوش اخلاقی، کمال‌گرایی و تحمل پریشانی معنادار بود. بر اساس نتایج پژوهش می‌توان گفت درمان مبتنی بر شفقت روش مداخله‌ای مناسبی برای افزایش هوش اخلاقی و تحمل پریشانی و کاهش کمال‌گرایی دانشجویان است.
پژوهش حاضر با هدف اثربخشی درمان متمرکز بر شفقت بر هوش اخلاقی، کمال‌گرایی و تحمل پریشانی دانشجویان پسر کارشناسی رشته تربیت‌بدنی انجام شد. پژوهش حاضر جزو تحقیقات کاربردی به شمار می‌رود و ازنظر روش تحقیق یک مطالعه نیمه آزمایشی با طرح پیش‌آزمون و پس‌آزمون با گروه گواه بود. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه‌ی دانشجویان پسر کارشناسی رشته تربیت‌بدنی دانشگاه علمی کاربردی شهر بوکان در سال تحصیلی1400-1399 بود که از بین داوطلبان واجد شرایط و بر اساس نمونه‌گیری در دسترس تعداد 30 نفر وارد مطالعه شده و به‌صورت تصادفی در دو گروه آزمایش (15 نفر) و گواه (15 نفر) جایگزین شدند. ابزار اندازه‌گیری در این پژوهش پرسشنامه هوش اخلاقی لینک و کیل (2008)، کمال‌گرایی هویت و فلت (1991) و تحمل پریشانی سیمونز و گاهر (2005) بود. گروه آزمایش 10 جلسه 75 دقیقه ای تحت درمان مبتنی بر شفقت قرار گرفت و گروه گواه هیچ مداخله‌ای دریافت نکرد. تجزیه‌وتحلیل داده‌های آماری با استفاده از روش تحلیل کوواریانس تک متغیره و با نرم‌افزار SPSS نسخه ۲3 صورت گرفت. سطح معناداری آزمون‌ها 0/05 در نظر گرفته شد. یافته‌های توصیفی نشان داد که میانگین و انحراف معیار سن برای دانشجویان گروه آزمایش به ترتیب 20/31 و 5/80 و برای دانشجویان گروه گواه به ترتیب 20/49 و 5/63 بود. همچنین نتایج حاصل از تحلیل داده‌ها نشان داد که بعد از مداخله، اثر درمان مبتنی بر شفقت بر هوش اخلاقی، کمال‌گرایی و تحمل پریشانی معنادار بود. بر اساس نتایج پژوهش می‌توان گفت درمان مبتنی بر شفقت روش مداخله‌ای مناسبی برای افزایش هوش اخلاقی و تحمل پریشانی و کاهش کمال‌گرایی دانشجویان است.
کلمات کلیدی:
هوش اخلاقی، کمال گرایی، تحمل پریشانی، دانشجویان
هوش اخلاقی، کمال گرایی، تحمل پریشانی، دانشجویان
- 1,078
- 478
- 1401/05/21
- 1401/06/18
- 1401/06/27