دوره و شماره : آماده انتشار

نویسندگان : منصوره امیرشاهی ¹ ، علی اکبر صارمی* ² ، رضا نوری ³ ، محمد حسین کربلایی ⁴

چکیده :
سندرم تخمدان پلی‌کیستیک موجبات کاهش عملکرد جنسی و رفتارهای ارتقاء دهنده سلامت را فراهم می آورد. پژوهش حاضر با هدف مقایسه اثربخشی درمان‌های هیجان‌مدار و شناختی‌ رفتاری بر عملکرد جنسی و رفتارهای ارتقاء دهنده سلامت در خانم‌های مبتلابه سندرم تخمدان پلی‌کیستیک انجام شد. روش پژوهش، نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل و پیگیری بود. جامعه آماری شامل کلیه خانم‌های مبتلا به سندرم تخمدان پلی‌کیستیک مراجعه کننده به کلینیک ناباروری بیمارستان افضلی پور شهر کرمان در نیمه دوم سال 1401 بودند. تعداد 45 نفر از بیماران به روش نمونه گیری مبتنی برهدف به عنوان نمونه انتخاب شدند و سپس به ‌صورت تصادفی در دو گروه آزمایش (15 نفره) و کنترل (15 نفر) جایگزین شدند. پس از اجرای پیش آزمون، گروه های آزمایش تحت مداخلات درمان‌های هیجان‌مدار و درمان شناختی- رفتاری قرار گرفتند و سپس پس آزمون انجام گردید. ابزار پژوهش شامل پرسش‌نامه عملکرد جنسی روزن و همکاران (۱۹۹۷) و پرسش‌نامه سبک زندگی ارتقاء دهنده سلامت والکر (1987) بود. داده ها با کمک آمار توصیفی و تحلیل واریانس با استفاده از نرم افزار SPSS21 تحلیل شدند. نتایج نشان داد اثربخشی درمان شناختی رفتاری بر عملکرد جنسی و رفتارهای ارتقا دهنده سلامت معنادار است (P<0.05). درمان هیجان مدار نیز بر عملکرد جنسی و رفتارهای ارتقا دهنده اثر معناداری داشت (P<0.05). مقایسه دو درمان نشان داد که اثربخشی درمان شناختی رفتاری بر عملکرد جنسی و رفتارهای ارتقا دهنده سلامت بیشتر از درمان هیجان مدار است. همچنین، بین نمرات پس آزمون و پیگیری تفاوت آماری معنی داری وجود نداشت (P>0.05). با توجه به نتایج، درمان شناختی رفتاری در مقایسه با درمان هیجان مدار اثر بیشتری بر عملکرد جنسی و رفتارهای ارتقا دهنده سلامت نشان داد. بنابراین، در راستای افزایش عملکرد جنسی و رفتارهای ارتقاء دهنده سلامت در خانم‌های مبتلا به سندرم تخمدان پلی‌کیستیک، استفاده از درمان شناختی رفتاری اثر بیشتری خواهد داشت.

کلمات کلیدی :
درمان هیجان مدار، درمان شناختی رفتاری، عملکرد ‌جنسی، رفتارهای ارتقاء‌دهنده سلامت، سندروم تخمدان پلی‌کیستیک