بررسی اثر بخشی شناخت درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی به شیوه ی اینترنتی و آنلاین بر کیفیت خواب و افکار وسواسی ناشی از بیماری کرونا در مبتلایان به اختلال اضطراب فراگیر
دوره 4، شماره 11، 1400، صفحات 1 - 11
1 دانشجوی دکتری روانشناسی دانشگاه آزاد اسلامی بجنورد،خراسان شمالی،ایران
2 دانشجوی دکتری روانشناسی دانشگاه آزاد اسلامی بجنورد،خراسان شمالی،ایران
3 دانشجوی دکتری روانشناسی دانشگاه آزاد اسلامی بجنورد،خراسان شمالی،ایران
چکیده :
هدف از پژوهش حاضر بررسی اثربخشی شناخت درمانی مبتنی بر ذهنآگاهی به شیوهی اینترنتی و آنلاین بر کیفیت خواب و افکار وسواسی ناشی از بیماری کرونا در مبتلایان به اختلال اضطراب فراگیر میباشد. پژوهش حاضر شبه آزمایشی با طرح پیشآزمون- پسآزمون با گروه شاهد بود. جامعه آماری پژوهش حاضر تمامی مراجعهکنندگان به کلینیکهای رواندرمانی سطح شهر مشهد بودند که بهوسیلهی مصاحبهی بالینی و پرسشنامهی اختلال اضطراب فراگیر اسپیتزر و همکاران (2006) تشخیص این اختلال را گرفته بودند. از میان مراجعهکنندگان، تعداد 30 نفر از افراد انتخاب شدند. این افراد بهصورت تصادفی در دو گروه آزمایش (15 نفر) و کنترل (15 نفر) قرار گرفتند. متغیرهای پژوهش در مرحله پیشآزمون در دو گروه موردسنجش قرار گرفت. ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامه اختلال اضطراب فراگیر، کیفیت خواب پیتزبورگ و پرسشنامه باورهاي وسواسی (OBQ) بود. پس از اتمام جلسات مداخله که طبق برنامه درمانی الگوی کابات زین و همکاران (1992) تنظیم شد متغیرهای پژوهش در مرحله پسآزمون در دو گروه موردسنجش قرار گرفت. نتايج آنكووا نشان داد كه با 95 درصد اطمينان میتوان گفت ميانگين گروه آزمايش و كنترل در متغيرهاي کیفیت خواب (965/5= F و 035/0=p) و افکار وسواسی ناشی از بیماری کرونا (789/6= F و 035/0=p) متفاوت است و شناخت درمانی مبتنی بر ذهنآگاهی به شیوهی اینترنتی و آنلاین بر کیفیت خواب و افکار وسواسی ناشی از بیماری کرونا در مبتلایان به اختلال اضطراب فراگیر مؤثر میباشد.
هدف از پژوهش حاضر بررسی اثربخشی شناخت درمانی مبتنی بر ذهنآگاهی به شیوهی اینترنتی و آنلاین بر کیفیت خواب و افکار وسواسی ناشی از بیماری کرونا در مبتلایان به اختلال اضطراب فراگیر میباشد. پژوهش حاضر شبه آزمایشی با طرح پیشآزمون- پسآزمون با گروه شاهد بود. جامعه آماری پژوهش حاضر تمامی مراجعهکنندگان به کلینیکهای رواندرمانی سطح شهر مشهد بودند که بهوسیلهی مصاحبهی بالینی و پرسشنامهی اختلال اضطراب فراگیر اسپیتزر و همکاران (2006) تشخیص این اختلال را گرفته بودند. از میان مراجعهکنندگان، تعداد 30 نفر از افراد انتخاب شدند. این افراد بهصورت تصادفی در دو گروه آزمایش (15 نفر) و کنترل (15 نفر) قرار گرفتند. متغیرهای پژوهش در مرحله پیشآزمون در دو گروه موردسنجش قرار گرفت. ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامه اختلال اضطراب فراگیر، کیفیت خواب پیتزبورگ و پرسشنامه باورهاي وسواسی (OBQ) بود. پس از اتمام جلسات مداخله که طبق برنامه درمانی الگوی کابات زین و همکاران (1992) تنظیم شد متغیرهای پژوهش در مرحله پسآزمون در دو گروه موردسنجش قرار گرفت. نتايج آنكووا نشان داد كه با 95 درصد اطمينان میتوان گفت ميانگين گروه آزمايش و كنترل در متغيرهاي کیفیت خواب (965/5= F و 035/0=p) و افکار وسواسی ناشی از بیماری کرونا (789/6= F و 035/0=p) متفاوت است و شناخت درمانی مبتنی بر ذهنآگاهی به شیوهی اینترنتی و آنلاین بر کیفیت خواب و افکار وسواسی ناشی از بیماری کرونا در مبتلایان به اختلال اضطراب فراگیر مؤثر میباشد.
کلمات کلیدی :
شناخت درمانی،ذهن آگاهی، آنلاین، کیفیت خواب، افکار وسواسی، کرونا، اختلال اضطراب فراگیر
شناخت درمانی،ذهن آگاهی، آنلاین، کیفیت خواب، افکار وسواسی، کرونا، اختلال اضطراب فراگیر