دوره و شماره : آماده انتشار

نویسندگان : هوشنگ جدیدی* ¹ ، فریده همتی ² ، یحیی یاراحمدی ³ ، مریم اکبری ⁴

چکیده :
هدف پژوهش حاضر، تدوین مدل اشتیاق تحصیلی برمبنای راهبردهای یادگیری با میانجیگری باورهای انگیزشی و تعیین اثربخشی برنامه آموزشی مستخرج از مدل بر کاهش خود ناتوان سازی دانش آموزان دوره دوم متوسطه ناحیه سه کرمانشاه بود. روش پژوهش همبستگی از نوع تحلیل مسیر و نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری شامل کلیه دانش آموزان دختر دوره متوسطه دوم ناحیه سه کرمانشاه بود که 375 نفر از آنها با استفاده از جدول کرجسی– مورگان به روش تصادفی خوشه ای چند مرحله ایی به عنوان نمونه انتخاب شدند و 40 نفر از دانش آموزانی که در پرسشنامه خودناتوان سازی نمره پایینی کسب کردند به روش نمونه گیری تصادفی در دو گروه 20 نفری آزمایش و کنترل به عنوان نمونه پژوهش جایگزین شدند و برنامه آموزشی اشتیاق تحصیلی در 10 جلسه روی گروه آزمایش اجرا شد. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه اشتیاق تحصیلی پنتریج و همکاران(1991)، پرسشنامه راهبردهای یادگیری فلاول مایر- وین اشتاین (1988) و پرسشنامه باورهای انگیزشی پنتریچ و دی گروت(1990) و پرسشنامه خودناتوان سازی جونز و رودلت(1982) بود. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از روش تحلیل مسیر و تحلیل کواریانس در نرم افزار spss نسخه 23 انجام گرفت. یافته ها در مطالعه اول نتایج نشان داد که مدل مفهومی پژوهش با داده های گرد آوری شده برازش دارد و مورد تأیید می باشد نتایج تحلیل کواریانس در مطالعه دوم نشان داد که برنامه ی آموزشی اشتیاق تحصیلی موجب کاهش خودناتوان سازی تحصیلی در سطح معنی داری(05/0 p<) شد.

کلمات کلیدی :
اشتیاق تحصیلی،باورهای انگیزشی، خود ناتوان سازی تحصیلی ، راهبردهای یادگیری