دوره 6، شماره 20، 1402، صفحات 216 - 224

نویسندگان : دکتر عباس بخشی پور رودسری ¹ ، حانیه فقیه* ²

چکیده :
افکار خودکشی به‌عنوان اصلی ترین عامل پیش‌بینی کننده اقدام به خودکشی، در سال های اخیر موردتوجه بسیاری از محققان و متخصصان بالینی بوده است. پژوهش حاضر باهدف بررسی رابطه سه‌گانه تاریک شخصیت و افکار خودکشی با میانجی گری بیگانگی اجتماعی انجام گرفت. روش پژوهش حاضر ازنظر هدف، بنیادی و از حیث نوع گردآوری اطلاعات، مقطعی-توصیفی بوده و در دسته مطالعات همبستگی-مدلیابی معادلات ساختاری قرار دارد. جامعه ی آماری مطالعه، شامل کلیه جوانان 18 الی 40 ساله شهر تبریز هست که تعداد 200 نفر به روش نمونه گیری داوطلبانه در پژوهش شرکت داده شدند. برای اندازه گیری متغیرهای پژوهش از پرسشنامه سه‌گانه تاریک شخصیت، پرسشنامه افکار خودکشی بک و پرسشنامه بیگانگی اجتماعی استفاده گردید. نتایج حاصل از تجزیه‌وتحلیل داده ها با روش تحلیل مسیر حاکی از معناداری اثر مستقیم سه‌گانه تاریک، خودشیفتگی و جامعه ستیزی و عدم معناداری اثر مستقیم ماکیاولیسم بر افکار خودکشی هست. هم چنین اثرات غیرمستقیم سه‌گانه تاریک، خودشیفتگی و ماکیاولیسم بر افکار خودکشی به‌واسطه بیگانگی اجتماعی معنادار بوده، اما اثر غیرمستقیم جامعه‌ستیزی بر افکار خودکشی به‌واسطه بیگانگی اجتماعی معنادار به دست نیامد. بر همین اساس می توان گفت سه‌گانه تاریک، خودشیفتگی و ماکیاولیسم با تأثیر بر بیگانگی اجتماعی، نقش بسزایی در افزایش افکار خودکشی ایفا می کند. یافته های پژوهش حاضر می¬توانند در راستای مداخلات بالینی باهدف کاهش افکار خودکشی، مفید واقع گردند.

کلمات کلیدی :
افکار خودکشی، سه گانه تاریک، خودشیفتگی، ماکیاولیسم، جامعه ستیزی، بیگانگی اجتماعی