بررسی تاثیر نقاشی درمانی بر شادکامی دانش آموزان کم توان ذهنی
دوره 7، شماره 23، 1403، صفحات 105 - 113
1 کارشناس ارشد روان شناسی، گروه روان شناسی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد قاین، قاین، ایران
2 دانشجوی دکتری مشاوره، گروه روانشناسیِ مشاوره و تربیتی، دانشکده علوم تربیتی و روان¬شناسی، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران.
3 دکتری مشاوره، گروه روانشناسیِ مشاوره و تربیتی، دانشکده علوم تربیتی و روان¬شناسی، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران.
چکیده :
هنر و نقاشی روشی غیر از ارتباط کلامی برای دانش آموزان کم‌توان ذهنی برمی‌گزیند. هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی نقاشی درمانی بر شادکامی دانش آموزان کم‌توان ذهنی است. پژوهش حاضر از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیش‌آزمون و پس-آزمون با گروه کنترل است. جامعه آماری کلیه‌ی کودکان کم‌توان ذهنی آموزش پذیر شهر رشتخوار می‌باشند. در این پژوهش، از روش نمونه‌گیری مبتنی بر هدف استفاده‌شده است. به این صورت که از بین کودکان کم‌توان ذهنی، 30 کودک انتخاب و به‌طور تصادفی در دو گروه آزمایش (15 نفر) و کنترل (15 نفر) قرار گرفتند. برای جمع‌آوری اطلاعات از پرسشنامه شادکامی آکسفورد (2001) استفاده گردید. برای تجزیه‌وتحلیل داده‌ها نرم‌افزار SPSS نسخه 20 به‌کاررفته شد. در مرحله‌ی نهایی داده‌های حاصل با استفاده از آمار توصیفی و آزمون تحلیل کوواریانس مورد تجزیه‌وتحلیل قرار گرفت. یافته‌ها نشان داد پس از تعدیل نمره‌های نقاشی درمانی در مرحله پس‌آزمون، گروه آزمایش نسبت به گروه کنترل افزایش معناداری را در نمره شادکامی در مقایسه با نمرات پیش‌آزمون از خود نشان دادند. بر طبق نتایج تحلیل کوواریانس نقاشی درمانی بر شادکامی کودکان کم‌توان ذهنی گروه آزمایش در مقایسه با گروه کنترل اثر معناداری نشان داد. نقاشی درمانی نقش بسزایی در ایجاد حالات عاطفی مثبت و ارتقای سطح شادکامی دانش آموزان کم‌توان ذهنی آموزش پذیر دارد. پیشنهاد می‌شود این رویکرد در مدارس استثنایی توسط مشاوران به‌عنوان یک برنامه حمایتی به کار گرفته شود.
هنر و نقاشی روشی غیر از ارتباط کلامی برای دانش آموزان کم‌توان ذهنی برمی‌گزیند. هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی نقاشی درمانی بر شادکامی دانش آموزان کم‌توان ذهنی است. پژوهش حاضر از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیش‌آزمون و پس-آزمون با گروه کنترل است. جامعه آماری کلیه‌ی کودکان کم‌توان ذهنی آموزش پذیر شهر رشتخوار می‌باشند. در این پژوهش، از روش نمونه‌گیری مبتنی بر هدف استفاده‌شده است. به این صورت که از بین کودکان کم‌توان ذهنی، 30 کودک انتخاب و به‌طور تصادفی در دو گروه آزمایش (15 نفر) و کنترل (15 نفر) قرار گرفتند. برای جمع‌آوری اطلاعات از پرسشنامه شادکامی آکسفورد (2001) استفاده گردید. برای تجزیه‌وتحلیل داده‌ها نرم‌افزار SPSS نسخه 20 به‌کاررفته شد. در مرحله‌ی نهایی داده‌های حاصل با استفاده از آمار توصیفی و آزمون تحلیل کوواریانس مورد تجزیه‌وتحلیل قرار گرفت. یافته‌ها نشان داد پس از تعدیل نمره‌های نقاشی درمانی در مرحله پس‌آزمون، گروه آزمایش نسبت به گروه کنترل افزایش معناداری را در نمره شادکامی در مقایسه با نمرات پیش‌آزمون از خود نشان دادند. بر طبق نتایج تحلیل کوواریانس نقاشی درمانی بر شادکامی کودکان کم‌توان ذهنی گروه آزمایش در مقایسه با گروه کنترل اثر معناداری نشان داد. نقاشی درمانی نقش بسزایی در ایجاد حالات عاطفی مثبت و ارتقای سطح شادکامی دانش آموزان کم‌توان ذهنی آموزش پذیر دارد. پیشنهاد می‌شود این رویکرد در مدارس استثنایی توسط مشاوران به‌عنوان یک برنامه حمایتی به کار گرفته شود.
کلمات کلیدی :
کم توانی ذهنی، نقاشی درمانی، شادکامی
کم توانی ذهنی، نقاشی درمانی، شادکامی