دوره و شماره : آماده انتشار

نویسندگان : ایرج زارع ¹ ، دکتر مسعود محمدی* ² ، دکتر قاسم نظیری ³ ، دکتر شاهرخ عزت زادگان ⁴

چکیده :
مقدمه: اختلال وحشتزدگی از جمله اختلالات اضطرابی شایع بوده که علیرغم طیف بالای درمانهای پزشکی و روان درمانی شاهد عدم کارایی درمان و عود بالای بیماری، همچنین هزینه های بالای اجتماعی و اقتصادی درآن هستیم. ناکارآمدی هيجان و اسـتـفـاده از راهبردهای تنظيم هيجانی نامناسب نقش موثری درپاتولوژی وعود این بیماری دارد. مک کالو ترس از عواطف را علت تعارضات بیماران اضطرابی دانسته و با ارایه یک رویکرد پویشی تلفیقی و تجربه ای به کاهش تعارضات و تنظیم اضطراب و عواطف این بیماران پرداخته است. روش: با توجه به اهمیت درمان فردی در رویکرد پویشی، در این پژوهش از طرح تجربی تک آزمودنی از نوع خط پایه چندگانه استفاده شده و آزمودنیها به شیوه هدفمند از جامعه آماری بیماران شهرستان مرودشت در سال99-1398 انتخاب شدند که شامل 7 بیمار بود. درمان شامل 20 جلسه فردی یکساعته و سه جلسه پیگیری طی شش ماه بود. یافته ها: اطلاعات بوسیله ی پرسشنامه هراس لیپوتیز، پرسشنامه عاطفه هراسی و دستگاه فشارخون گردآوری گردید. بر اساس روشهای استاندارد ترسیم دیداری، شاخص تغییر پایا و درصد بهبودی، نتایج نشان دهنده شاخص تغییر پایا ی بیشتر از 96/1 و نمره درصد بهبودی بالاتر از 50 برای بیشتر آزمودنیها در زمینه بهبود علایم بیماری وحشتزدگی بود. نتیجه گیری: رابطه فعال و حمایتی همراه با تکنیکهای موثر این درمان از طریق خنثی سازی دفاع ، دسترسی به عواطف زیربنایی، ایجاد بینش وتنظیم عواطف، درنهایت منجر به توانمند ی ایگو فرد در رابطه با خود ودیگری و کاهش علایم بیماری او گردید ولی اثربخشی درمان در تنظیم فشارخون معنادار نشد.

کلمات کلیدی :
اختلال وحشتزدگی، تنظیم عواطف، عاطفه هراسی، فشارخون