دوره و شماره : آماده انتشار

نویسندگان : مرتضی عندلیب کورایم* ¹ ، مریم تاجیک خاوه ² ، سولماز پورمحمد نامور ³ ، المیرا خراسانی ⁴

چکیده :
پژوهش حاضر باهدف بررسی اثربخشی آموزش مهارتهای همدلی بر رفتارهای بزهکارانه و سازگاری اجتماعی دختران دبیرستانی شهر تهران انجام شد. این پژوهش ازنظر هدف کاربردی و ازلحاظ شیوه اجرا و گردآوری داده‌ها، از نوع شبه آزمایشی با پیش آزمون و پس آزمون و گروه کنترل بوده است. جامعه آماری تمامی دانش آموزان دختران 15 تا 18 ساله شهر تهران در سال تحصیلی 03-1402 هستند. حجم نمونه برابر 30 نفر از دانش آموزان دختر انتخاب شد و 15 نفر به گروه آزمایش و 15 نفر به گروه کنترل به‌تصادف گمارده شدند. در اين پژوهش از روش نمونه‌گیری در دسترس استفاده‌شده است. ابتدا از دو گروه دانش آموزان پیشآزمون به عمل آمد و سپس بر اساس پروتکل آموزشی مهارت همدلی وزیری و لطفی عظیمی (1390)، 10 جلسه آموزش مهارت همدلی برای دانش آموزان گروه آزمایش اﺟﺮا شد و سپس از هر دو گروه پس‌آزمون به عمل آمد. در این پژوهش، برای گردآوری داده‌ها، با توجه به ماهیت موضوع، از پرسشنامه جرم و خشونت کنراد و همکاران (2010) و پرسشنامه سازگاری اجتماعی بل (1961) استفاده شد. داده‌های پژوهش با استفاده از آزمون آماری تحلیل کوواریانس مورد تجزیه‌وتحلیل قرار گرفتند. نتایج این پژوهش نشان داد که آموزش مهارتهای همدلی باعث کاهش رفتارهای بزهکارانه و افزایش سازگاری اجتماعی دختران دبیرستانی شهر تهران میشود.

کلمات کلیدی :
آموزش مهارتهای همدلی، رفتار بزهکارانه، سازگاری اجتماعی، دختران