دوره 6، شماره 19، 1402، صفحات 97 - 113

نویسندگان : مرضیه سلطانی* ¹ ، دکتر نعمت اله صالحی نجف ²

چکیده :
هدف اصلی پژوهش حاضر ارزیابی میزان اثربخشی آموزش ترکیبی بر یادگیری معکوس درس ریاضی در مقطع ابتدایی در شهر زرین‌شهر اصفهان در سال تحصیلی 1399-1400 بود. این پژوهش ازنظر هدف از نوع پژوهش‌های کاربردی است که به لحاظ گردآوری داده‌ها به شیوه میدانی انجام گرفت و جامعه آماری شامل تمام معلمان مشغول به تحصیل دوره ابتدایی در سطح شهر زرین‌شهر اصفهان بود (1520=N). برای تعیین حجم نمونه از فرمول کوکران استفاده شد (381=n). روش نمونه‌گیری به دلیل محدودیت‌های کرونایی به‌صورت در دسترس بود. ابزار گردآوری داده‌ها دو پرسشنامه آموزش ترکیبی (39 گویه) و یادگیری معکوس (10 گویه) بود که پس از تهیه آن‌ها پایایی هر دو پرسشنامه بر اساس ضرایب پایایی آلفای کرونباخ و پایایی مرکب تائید گردید. روایی صوری پرسشنامه توسط معلمان، روایی محتوایی توسط تنی چند از متخصصان تائید گردید همچنین روایی پرسشنامه‌ها به‌صورت کمی با استفاده از روایی همگرا و روایی تشخیصی مورد تائید قرار گرفتند. پرسشنامه به‌صورت الکترونیکی از طریق ایمیل و شبکه‌های اجتماعی پرسشنامه در اختیار نمونه‌ها قرار گرفت. جهت تجزیه‌وتحلیل داده‌ها از تحلیل عاملی تأییدی در نرم‌افزار PLS استفاده شد. درنهایت یافته‌های تحقیق نشان داد که هر سه بعد آموزش ترکیبی یعنی بعد فناورانه، بعد پداگوژیکی و بعد روش‌شناسی بر یادگیری معکوس درس ریاضی در مقطع ابتدایی زرین‌شهر اصفهان تأثیر مثبت و معنی‌داری دارند. همچنین به‌صورت کلی آموزش ترکیبی تأثیر مثبت و معنی‌داری بر یادگیری معکوس دارد

کلمات کلیدی :
آموزش ترکیبی، فناوری، پداگوژیکی، روش شناسی، یادگیری معکوس