دوره 5، شماره 16، 1401، صفحات 83 - 94

نویسندگان : فاطمه دافعیان* ¹

چکیده :
هدف از این پژوهش بررسی رابطه استحکام روانی با کنش تأملی در زنان شهر اصفهان می‌باشد. طرح پژوهش حاضر از نوع توصیفی_همبستگی و جامعه آماری آن کلیه زنان نواحی 1 تا 3 شهر اصفهان بودند که به روش نمونه‌گیری دردسترس تعداد 173 نفر به‌عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. ابزار جمع‌آوری داده‌ها شامل پرسشنامه 48 سؤالی استحکام روانی کلاف و همکاران و پرسشنامه کنشوری تأملی فوناگی بود که روایی و پایایی آن‌ها در پژوهش‌های قبلی و پژوهش حاضر تائید شده است. داده‌های جمع‌آوری‌شده توسط آزمون تی تک نمونه، همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه با روش همزمان در سطح معناداری 0/05 تحلیل شدند. نتایج به‌دست‌آمده نشان داد بین استحکام روانی و مؤلفه‌های آن با عامل اطمینان کنش تأملی رابطه معناداری وجود دارد. همچنین نتایج نشان دادند که بین استحکام روانی و مؤلفه‌های آن با عامل عدم اطمینان کنش تأملی رابطه منفی معناداری وجود دارد. از بین متغیرهای پیش‌بین، اعتماد به توانایی‌های خود و چالش بیشترین ضریب همبستگی را با عامل اطمینان کنش تأملی و متغیرهای اعتماد به توانایی‌های خود و کنترل هیجان بیشترین ضریب همبستگی را با عامل عدم اطمینان کنش تأملی دارا هستند؛ بنابراین می‌توان عنوان کرد سطوح بالای استحکام روانی می‌تواند بر میزان کنش تأملی زنان تأثیرگذار باشد. نتایج این پژوهش می‌تواند در جهت افزایش سلامت روان جامعه زنان کمک‌کننده باشد.

کلمات کلیدی :
استحکام روانی، زنان، کنش تاملی