دوره و شماره : آماده انتشار

نویسندگان : علی مصطفی زاده* ¹ ، داود تقوایی ² ، ذبیح پیرانی ³

چکیده :
چکیده هدف: هدف این پژوهش، تدوین مدل ساختاری اشتیاق تحصیلی براساس راهبرد خودتنظیمی با میانجیگری هوش هیجانی کلیه دانش¬آموزان دوره دوم متوسطه شهر مریوان بود. روش : پژوهش به روش همبستگی و تحلیل مدل ساختاری اجرا شد. جامعه آماری، شامل تمامی دانش آموزان دوره دوم متوسطه در سال تحصیلی 1399-1398 شهر مریوان بودند و که گروه نمونه شامل 330 نفر (174 پسر، 156 دختر) به صورت تصادفی با روش نمونه¬گیری خوشه¬ای چندمرحله¬ای انتخاب شدند. برای گردآوری اطلاعات از پرسشنامه اشتیاق تحصیلی فردریگز، بلومفیلد و پاریس(2004) و پرسشنامه خودتنظیمی انگیزشی والترز (1999) و همچنین پرسشنامه هوش هیجانی سیبریا شرینگ (1996) استفاده شد. ویژگی روانسنجی این ابزارها در مطالعه فعلی بررسی شد و نسبت به مطلوبیت آن¬ها اطمینان حاصل گردید. یافته¬ها: نتایج نشان داد که هوش هیجانی با ضریب استاندارد 34/0 به صورت مستقیم و راهبرد خودتنظیمی انگیزشی با میانجیگری هوش هیجانی به صورت غیر مستقیم با ضریب استاندارد 08/0 بر اشتیاق تحصیلی تأثیر دارند و در مجموع هردو متغیر 42/0 از تغییرات اشتیاق تحصیلی را تبیین می¬کنند. نتیجه گیری: بررسی شاخص¬های تعیین اعتبار مدل، حکایت از مناسب بودن و کفایت مدل نهایی داشت. نتیجه تحلیل¬های آماری این پژوهش نشان داد که راهبرد خودتنظیمی انگیزشی تحصیلی به صورت مستقیم توان پیش بینی اشتیاق تحصیلی دانش آموزان را ندارد ولی از طریق هوش هیجانی به صورت غیر مستقیم توان پیش بینی معنادار اشتیاق تحصیلی را دارد. بنابراین توجه به افزایش هوش هیجانی و راهبردهای خودتنظیمی در دانش¬آموزان امری مهم و ضروری است.

کلمات کلیدی :
اشتیاق تحصیلی، خودتنظیمی، هوش هیجانی