بررسی اثربخشی یادگیری تلفیقی و آموزش حضوری بر خودپنداره تحصیلی دانش آموزان در کلاس های چندپایه
دوره 7، شماره 22، 1403، صفحات 74 - 84
1 استادیار گروه تکنولوژی آموزشی و دبیر هسته پژوهشی بومی سازی، طراحی و تولید رسانه های آموزشی دیجیتال بر اساس فرهنگ ایرانی اسلامی، دانشگاه علامه طباطبائی، تهران، ایران.
2 کارشناس ارشد تکنولوژی آموزشی، گروه تکنولوژی آموزشی، دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی، دانشگاه علامه طباطبائی، تهران، ایران.
چکیده :
بسط و گسترش آموزش و توسعه فرایند های یاددهی و یادگیری، از مهم ترین مسائلی است که از دیر باز، اندیشه و تفکرات پژوهشگران نظام تعلیم و تربیت را به خود مشغول کرده است. توسعه فناوری اطلاعات و ارتباطات، جریان آموزش و یادگیری را در زندگی انسان محتول کرده است. به نحوی که تغییر و تحول در مفاهیم آموزش و پرورش، نقش معلم، روش های یاددهی، مواد آموزشی، رویکردهای ارزشیابی و تعامل معلم با دانش آموزان، به کاربست این اطلاعات و ارتباطاعات وابسته است. هدف از این پژوهش مقایسه اثربخشی آموزش تلفیقی و حضوری بر خودپنداره تحصیلی دانش آموزان در کلاس های چندپایه است. روش پژوهش حاضر از نوع طرح شبه آزمایشی می باشد. جامعه آماري این مطالعه تحقیقاتی، دربردارنده کلیه دانش آموزان مقطع ابتدایی که در مدارس چندپایه شهرستان جویبار در سال تحصیلی 1402-1401 مشغول به تحصیل هستند می باشد. باتوجه به جامعه پژوهش حاضر، تعداد 264 نفر از این افراد از طریق نمونه گیري در دسترس به صورت تصادفی بر اساس روش نمونه گیری کوکران انتخاب شدند. یافته ها نشان می دهد در پیش آزمون بین خودپنداره تحصیلی دانش آموزان کلاس های چندپایه در دو گروه تلفیقی و حضوری تفاوت معناداری مشاهده نمی شود، ولی در پس آزمون میان خودپنداره تحصیلی دانش آموزان کلاس های چندپایه در دو گروه تلفیقی و حضوری تفاوت معناداری مشاهده می شود. براساس یافته های پژوهش می توان نتیجه گرفت که چنانچه آموزش تلفیقی به شکل صحیح اجرا شود می تواند بر خودپنداره تحصیلی دانش آموزان تاثیر مثبتی بر جای بگذارد.
بسط و گسترش آموزش و توسعه فرایند های یاددهی و یادگیری، از مهم ترین مسائلی است که از دیر باز، اندیشه و تفکرات پژوهشگران نظام تعلیم و تربیت را به خود مشغول کرده است. توسعه فناوری اطلاعات و ارتباطات، جریان آموزش و یادگیری را در زندگی انسان محتول کرده است. به نحوی که تغییر و تحول در مفاهیم آموزش و پرورش، نقش معلم، روش های یاددهی، مواد آموزشی، رویکردهای ارزشیابی و تعامل معلم با دانش آموزان، به کاربست این اطلاعات و ارتباطاعات وابسته است. هدف از این پژوهش مقایسه اثربخشی آموزش تلفیقی و حضوری بر خودپنداره تحصیلی دانش آموزان در کلاس های چندپایه است. روش پژوهش حاضر از نوع طرح شبه آزمایشی می باشد. جامعه آماري این مطالعه تحقیقاتی، دربردارنده کلیه دانش آموزان مقطع ابتدایی که در مدارس چندپایه شهرستان جویبار در سال تحصیلی 1402-1401 مشغول به تحصیل هستند می باشد. باتوجه به جامعه پژوهش حاضر، تعداد 264 نفر از این افراد از طریق نمونه گیري در دسترس به صورت تصادفی بر اساس روش نمونه گیری کوکران انتخاب شدند. یافته ها نشان می دهد در پیش آزمون بین خودپنداره تحصیلی دانش آموزان کلاس های چندپایه در دو گروه تلفیقی و حضوری تفاوت معناداری مشاهده نمی شود، ولی در پس آزمون میان خودپنداره تحصیلی دانش آموزان کلاس های چندپایه در دو گروه تلفیقی و حضوری تفاوت معناداری مشاهده می شود. براساس یافته های پژوهش می توان نتیجه گرفت که چنانچه آموزش تلفیقی به شکل صحیح اجرا شود می تواند بر خودپنداره تحصیلی دانش آموزان تاثیر مثبتی بر جای بگذارد.
کلمات کلیدی :
یادگیری تلفیقی، آموزش حضوری، خودپنداره تحصیلی ، کلاس های چندپایه
یادگیری تلفیقی، آموزش حضوری، خودپنداره تحصیلی ، کلاس های چندپایه