پژوهش حاضر با هدف مقایسه‌ی حمایت اجتماعی و شایستگی اجتماعی در دانش‌آموزان تیزهوش و عادی و در یک طرح علّی- مقایسه‌ای، انجام شد. جامعه‌ی آماری شامل کلیه‌ی دانش‌آموزان مدارس عادی و تیزهوش دوره‌ی اول متوسطه‌ در شهر اصفهان بود که در سال تحصیلی 1399-1398 مشغول به تحصیل بودند. از این جامعه‌ی آماری 400 نفر دانش‌آموز (200 نفر دانش‌آموز عادی و 200 نفر دانش‌آموز تیزهوش) به روش نمونه‌گیری خوشه‌ای از مدارس عادی و تیزهوش دوره‌ی اول متوسطه‌ی شهر اصفهان انتخاب شدند. آزمودنی‌ها به مقیاس‌های شایستگی اجتماعی فلنر و حمایت اجتماعی زیمت پاسخ دادند. داده‌های به‌دست‌آمده با استفاده از روش آماری t مستقل تحلیل شدند. یافته‌ها نشان داد که میانگین نمرات حمایت اجتماعی و شایستگی اجتماعی در دانش‌آموزان تیزهوش به‌طور معنی‌داری بیشتر از دانش‌آموزان عادی است و بین میانگین نمرات حمایت اجتماعی و شایستگی اجتماعی در دانش‌آموزان تیزهوش و عادی تفاوت معنی‌داری وجود دارد (05/0 >P). با توجه به نتایج به‌دست‌آمده، برنامه‌ریزی به‌منظور افزایش حمایت اجتماعی و شایستگی اجتماعی در دانش‌آموزان مدارس عادی می‌تواند دستاوردهای مثبتی چون افزایش انگیزش تحصیلی، عملکرد و پیشرفت تحصیلی و ارتباط مؤثر با همسالان را در پی داشته باشد. بر این اساس، پیشنهاد می‌شود برنامه‌ریزی آموزشی لازم، به‌منظور افزایش حمایت اجتماعی و شایستگی اجتماعی در دانش‌آموزان مدارس عادی انجام گیرد.

حمایت اجتماعی شایستگی اجتماعی دانش آموزان تیزهوش.