اثربخشی درمان متمرکز بر شفقت بر هوش اخلاقی، کمال گرایی و تحمل پریشانی دانشجویان پسر رشته تربیت بدنی
دوره 6، شماره 17، 1402، صفحات 1 - 12
1 دکتری مدیریت ورزشی، گروه تربیت بدنی، واحد بوکان، دانشگاه آزاد اسلامی، بوکان، ایران
2 کارشناسی مددکاری اجتماعی، دانشگاه علوم توانبخشی و سلامت اجتماعی، تهران، ایران
3 دکتری روانشناسی، گروه روان شناسی، واحد مهاباد، دانشگاه آزاد اسلامی، مهاباد، ایران.
4 کارشناسی ارشد آموزش ابتدایی، گروه علوم تربیتی، مرکز بوکان، دانشگاه علمی کاربردی، بوکان، ایران
چکیده :
پژوهش حاضر با هدف اثربخشی درمان متمرکز بر شفقت بر هوش اخلاقی، کمال‌گرایی و تحمل پریشانی دانشجویان پسر کارشناسی رشته تربیت‌بدنی انجام شد. پژوهش حاضر جزو تحقیقات کاربردی به شمار می‌رود و ازنظر روش تحقیق یک مطالعه نیمه آزمایشی با طرح پیش‌آزمون و پس‌آزمون با گروه گواه بود. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه‌ی دانشجویان پسر کارشناسی رشته تربیت‌بدنی دانشگاه علمی کاربردی شهر بوکان در سال تحصیلی1400-1399 بود که از بین داوطلبان واجد شرایط و بر اساس نمونه‌گیری در دسترس تعداد 30 نفر وارد مطالعه شده و به‌صورت تصادفی در دو گروه آزمایش (15 نفر) و گواه (15 نفر) جایگزین شدند. ابزار اندازه‌گیری در این پژوهش پرسشنامه هوش اخلاقی لینک و کیل (2008)، کمال‌گرایی هویت و فلت (1991) و تحمل پریشانی سیمونز و گاهر (2005) بود. گروه آزمایش 10 جلسه 75 دقیقه ای تحت درمان مبتنی بر شفقت قرار گرفت و گروه گواه هیچ مداخله‌ای دریافت نکرد. تجزیه‌وتحلیل داده‌های آماری با استفاده از روش تحلیل کوواریانس تک متغیره و با نرم‌افزار SPSS نسخه ۲3 صورت گرفت. سطح معناداری آزمون‌ها 0/05 در نظر گرفته شد. یافته‌های توصیفی نشان داد که میانگین و انحراف معیار سن برای دانشجویان گروه آزمایش به ترتیب 20/31 و 5/80 و برای دانشجویان گروه گواه به ترتیب 20/49 و 5/63 بود. همچنین نتایج حاصل از تحلیل داده‌ها نشان داد که بعد از مداخله، اثر درمان مبتنی بر شفقت بر هوش اخلاقی، کمال‌گرایی و تحمل پریشانی معنادار بود. بر اساس نتایج پژوهش می‌توان گفت درمان مبتنی بر شفقت روش مداخله‌ای مناسبی برای افزایش هوش اخلاقی و تحمل پریشانی و کاهش کمال‌گرایی دانشجویان است.
پژوهش حاضر با هدف اثربخشی درمان متمرکز بر شفقت بر هوش اخلاقی، کمال‌گرایی و تحمل پریشانی دانشجویان پسر کارشناسی رشته تربیت‌بدنی انجام شد. پژوهش حاضر جزو تحقیقات کاربردی به شمار می‌رود و ازنظر روش تحقیق یک مطالعه نیمه آزمایشی با طرح پیش‌آزمون و پس‌آزمون با گروه گواه بود. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه‌ی دانشجویان پسر کارشناسی رشته تربیت‌بدنی دانشگاه علمی کاربردی شهر بوکان در سال تحصیلی1400-1399 بود که از بین داوطلبان واجد شرایط و بر اساس نمونه‌گیری در دسترس تعداد 30 نفر وارد مطالعه شده و به‌صورت تصادفی در دو گروه آزمایش (15 نفر) و گواه (15 نفر) جایگزین شدند. ابزار اندازه‌گیری در این پژوهش پرسشنامه هوش اخلاقی لینک و کیل (2008)، کمال‌گرایی هویت و فلت (1991) و تحمل پریشانی سیمونز و گاهر (2005) بود. گروه آزمایش 10 جلسه 75 دقیقه ای تحت درمان مبتنی بر شفقت قرار گرفت و گروه گواه هیچ مداخله‌ای دریافت نکرد. تجزیه‌وتحلیل داده‌های آماری با استفاده از روش تحلیل کوواریانس تک متغیره و با نرم‌افزار SPSS نسخه ۲3 صورت گرفت. سطح معناداری آزمون‌ها 0/05 در نظر گرفته شد. یافته‌های توصیفی نشان داد که میانگین و انحراف معیار سن برای دانشجویان گروه آزمایش به ترتیب 20/31 و 5/80 و برای دانشجویان گروه گواه به ترتیب 20/49 و 5/63 بود. همچنین نتایج حاصل از تحلیل داده‌ها نشان داد که بعد از مداخله، اثر درمان مبتنی بر شفقت بر هوش اخلاقی، کمال‌گرایی و تحمل پریشانی معنادار بود. بر اساس نتایج پژوهش می‌توان گفت درمان مبتنی بر شفقت روش مداخله‌ای مناسبی برای افزایش هوش اخلاقی و تحمل پریشانی و کاهش کمال‌گرایی دانشجویان است.
کلمات کلیدی :
هوش اخلاقی، کمال گرایی، تحمل پریشانی، دانشجویان
هوش اخلاقی، کمال گرایی، تحمل پریشانی، دانشجویان
-
861
-
352
-
1401/05/21
-
1401/06/18
-
1401/06/27